28 Mart memlekete geldim ama gece ucakta anıden bogazım agrımaya basladı. Antalya uçağını beklerken ise ateşim çıktı. Babam beni almaya ilaclarla geldi. Dudaklarım patladı ateşten.Dün dahil, tuvalete zor gidiyordum. Bugün ne dişlerim birbirine değiyor, ne hala yutkunabiliyorum ama ateşim düştü ve yerimden dogrulabiliyorum. O kadar açım ki biraz once mini kase pilav ve yogurt karıştırdım, tatlı kaşığı ile yemeye çalıştım, bitiremedim.
Herneyse, ben kızımı cok özledim. Onu düşününce gözlerim doluyor. O bir kediden cok fazla benim için. Evdekiler hayvan sevse onuda getirir götürürüm ama bizim evde oğlum hariç kimse hayvan sevmiyor:(((